умоля́ющий

1. прич. які́ (што) мо́ліць, які́ (што) про́сіць, які́ (што) упро́швае;

2. прил. умо́льны, упраша́льны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

appealing

[əˈpi:lɪŋ]

adj.

1) прыго́жы, прына́дны

2) які́ крана́е сэ́рца; умо́льны, упраша́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

fléhentlich

1.

a умо́льны

2.

adv з мале́ннем, з про́сьбамі

~ bítten* — малі́ць, прасі́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

suppliant

[ˈsʌpliənt]

1.

adj.

умо́льны, упраша́льны

a suppliant message for help — умо́льная про́сьба аб дапамо́зе

2.

n.

пако́рлівы про́сьбіт

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)