умоля́ющий
1. прич. які́ (што) мо́ліць, які́ (што) про́сіць, які́ (што) упро́швае;
2. прил. умо́льны, упраша́льны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)