куліна́р, ‑а, м.

Вопытны, умелы повар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абаро́тлівы, -ая, -ае (разм.).

Умелы, энергічны, вынаходлівы, спрытны ў вядзенні спраў для ўласнай карысці.

А. чалавек.

|| наз. абаро́тлівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рука́сты, -ая, -ае (разм.).

1. 3 доўгімі, вялікімі рукамі.

Р. дзяцюк.

2. перан. Умелы, дзелавы, энергічны.

Р. гаспадарнік.

|| наз. рука́стасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

umiejętny

умелы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

adept​2 [əˈdept] adj. дасве́дчаны, уме́лы, спрактыкава́ны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

adroit [əˈdrɔɪt] adj. спра́ўны; спры́тны; уме́лы; ке́млівы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

джыгі́т, ‑а, М ‑гіце, м.

Умелы, спрытны і адважны яздок на кані.

[Цюрк.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акраба́т, ‑а, М ‑баце, м.

Умелы гімнаст; выканаўца складаных гімнастычных нумароў у цырку. Акрабат-комік.

[Ад грэч. akrobateo — які падымаецца ўверх.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ло́ўкі, -ая, -ае.

1. Спрытны, умелы.

Л. варатар.

2. Выкрутлівы, які знаходзіць выйсце з цяжкага становішча.

Гэта быў л. гаспадарнік.

3. Выгадны, зручны.

Лоўкае сядло.

|| наз. ло́ўкасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

efficient [ɪˈfɪʃnt] adj.

1. уме́лы, здо́льны; талко́вы

2. эфекты́ўны, дзе́йсны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)