абаро́тлівы, -ая, -ае (разм.).

Умелы, энергічны, вынаходлівы, спрытны ў вядзенні спраў для ўласнай карысці. А. чалавек.

|| наз. абаро́тлівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)