уче́сть сов.

1. улічы́ць; прыня́ць пад ува́гу;

я учёл его́ замеча́ние я ўлічы́ў яго́ заўва́гу;

2. (подсчитать) улічы́ць, падлічы́ць;

уче́сть расхо́ды улічы́ць (падлічы́ць) выда́ткі;

3. (вексель) фин. дыскантава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

улі́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. улічваць ​1 — улічыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

улі́чваць несов. принима́ть во внима́ние, учи́тывать; см. улічы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папярэ́джанне, -я, мн. -і, -яў, н.

1. гл. папярэдзіць.

2. Заўвага, якая папярэджвае пра што-н.; перасцярога.

Улічыць п. ўрача.

Строгая вымова з папярэджаннем (гэта значыць накладзена дысцыплінарнае спагнанне).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бюджэтава́ць

‘улічыць (улічваць) што-небудзь пры складанні бюджэту’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. бюджэту́ю бюджэту́ем
2-я ас. бюджэту́еш бюджэту́еце
3-я ас. бюджэту́е бюджэту́юць
Прошлы час
м. бюджэтава́ў бюджэтава́лі
ж. бюджэтава́ла
н. бюджэтава́ла
Загадны лад
2-я ас. бюджэту́й бюджэту́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час бюджэту́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бюджэтава́ць

‘улічыць (улічваць) што-небудзь пры складанні бюджэту’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. бюджэту́ю бюджэту́ем
2-я ас. бюджэту́еш бюджэту́еце
3-я ас. бюджэту́е бюджэту́юць
Прошлы час
м. бюджэтава́ў бюджэтава́лі
ж. бюджэтава́ла
н. бюджэтава́ла
Загадны лад
2-я ас. бюджэту́й бюджэту́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час бюджэтава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

недаўлічы́ць, ‑лічу, ‑лічыш, ‑лічыць; зак., што і чаго.

Улічыць, прыняць да ўвагі ў недастатковай ступені. Недаўлічыць сваіх магчымасцей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэфля́тар

(лац. deflator)

індэкс цэн, які выкарыстоўваецца пры пераразліку цэнавых паказчыкаў у цэнах пэўнага года, каб улічыць уплыў інфляцыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

uwzględnić

зак. улічыць; узяць пад увагу;

nie uwzględnić podania — адхіліць заяву

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

зна́чнасць, ‑і, ж.

1. Значная велічыня, вялікі намер і пад. Значнасць адлегласці. Улічыць значнасць сіл ворага.

2. Важнае значэнне; важнасць. Вялікія поспехі беларускай прозы ў 20‑я гады тлумачацца яе глыбокай жыццёвасцю і грамадскай значнасцю. Пшыркоў. [У дэкадэнтаў] цяга да вобразаў магіл, імглы, туману была ўвогуле адмаўленнем значнасці жыцця, сімвалам яго бязмэтнай марнасці. Лойка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)