вкида́ть сов., прост. укі́нуць, мног. паўкіда́ць, паўкі́дваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бу́хнуць², -ну, -неш, -не; -ні; зак. і аднакр. (разм.).

1. гл. бухаць.

2. Бухнуцца.

Б. з печы на падлогу.

3. Уліць, усыпаць, укінуць адразу ў вялікай колькасці.

Б. жменю солі ў місу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уры́нуць

укінуць, кінуць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уры́ну уры́нем
2-я ас. уры́неш уры́неце
3-я ас. уры́не уры́нуць
Прошлы час
м. уры́нуў уры́нулі
ж. уры́нула
н. уры́нула
Загадны лад
2-я ас. уры́нь уры́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час уры́нуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

укі́дваць 1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да укінуць.

укі́дваць 2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да укідаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wrzucić

зак. укінуць; закінуць; кінуць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

чабо́ўхнуць

укінуць каго-небудзь, што-небудзь у што-небудзь, куды-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. чабо́ўхну чабо́ўхнем
2-я ас. чабо́ўхнеш чабо́ўхнеце
3-я ас. чабо́ўхне чабо́ўхнуць
Прошлы час
м. чабо́ўхнуў чабо́ўхнулі
ж. чабо́ўхнула
н. чабо́ўхнула
Загадны лад
2-я ас. чабо́ўхні чабо́ўхніце
Дзеепрыслоўе
прош. час чабо́ўхнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

укі́даць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Укінуць унутр чаго‑н. за некалькі прыёмаў. Укідаць сена ў хлеў. // Уцягнуць аснову кросен у ніты, бёрда.

2. Закідаць усё або частку чаго‑н. чым‑н. Укідаць дарогу каменнем.

укіда́ць 1, а́ю, ‑а́еш, ‑а́е.

Незак. да укінуць.

укіда́ць 2, а́ю, ‑а́еш, ‑а́е.

Незак. да укі́даць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

укі́нуты

1. бро́шенный, вбро́шенный, вки́нутый;

2. поло́женный;

1, 2 см. укі́нуць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вве́ргнуть сов.

1. укі́нуць;

2. перен. увагна́ць, уве́сці, зрабі́ць (якім); см. вверга́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паўкіда́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Укінуць усіх, многіх або ўсё, многае. Звязаў .. [мужык] Белку, палажыў на воз, а парасят паўкідаў у мяшок. Якімовіч. Мужчыны паўкідалі ў кузаў рыдлёўкі, кіркі, памаглі сесці жанчынам. Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)