супіна́тар, ‑а, м.

Спец. Артапедычная вусцілка, якая ўжываецца пры пляскатасці ступні як укладка ў звычайны абутак.

[Ад лац. supinare — адкідваць назад.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вкла́дка ж.

1. (действие) уклада́нне, -ння ср., укла́дванне, -ння ср., укла́дка, -кі ж.;

2. типогр. укла́дка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

укла́дванне н гл укладка

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

inpackung

f -, -en укла́дка, упако́ўка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

inset

1. [ɪnˈset]

v.t

устаўля́ць

2. [ˈɪnset]

n.

укла́дка, укле́йка, уста́ўка f. (у суке́нцы)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Медлі, мэдлік, мэбля ’ўкладка снапоў крыжыкамі’ (Бір. дыс.; капыл., ДАБМ, к. 286; ТСБМ), ганц.укладка з 20 снапоў’, пух.укладка жыта ў 10 снапоў’, ’укладка з 5 снапоў аўса’ (Сл. ПЗБ), мэтлік ’капа’ (Яруш.). Да мэндлік (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

wkładka

ж. укладка; устаўка; укладыш;

wkładka ortopedyczna — супінатар

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Ме́ндзельукладка па 10 снапоў’ (навагр., Сцяшк. Сл.). Да мэ́ндлік (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

упако́ўванне ср.

1. упако́вывание, упако́вка ж.;

2. упако́вывание, укла́дывание, укла́дка ж., вмеще́ние;

1, 2 см. упако́ўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ме́тлікукладка снапоў’ (зах.-мін., Выг., Бел.-укр. ізал.). З медлік, якое з мендлік ’тс’. Да мэндлік (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)