узлята́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. узлятаць — узляцець (у 1, 3 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wzlatywać

незак. узлятаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

шыбану́ць

1. (узлятаць угару) áuffliegen* vi (s);

2. гл. шыбаваць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

hináufschwingen

* (sich) узвіва́цца, узлята́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

empórfliegen

* vi (s) узлята́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

podlatywać

незак. узлятаць; падлятаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wzbijać się

незак. узлятаць; паднімацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wystrzelać 2

незак. узлятаць; узнімацца; уздымацца; імкнуцца ўгору

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wystrzeliwać

незак.

1. выстрэльваць; страляць;

2. узлятаць; уздымацца; узнімацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

empór=

аддз. дзеясл. прыстаўка, указвае на рух угору: empórfliegen* узлята́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)