вы́тапарашчыць
‘узгарачыць, узлаваць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́тапарашчу |
вы́тапарашчым |
| 2-я ас. |
вы́тапарашчыш |
вы́тапарашчыце |
| 3-я ас. |
вы́тапарашчыць |
вы́тапарашчаць |
| Прошлы час |
| м. |
вы́тапарашчыў |
вы́тапарашчылі |
| ж. |
вы́тапарашчыла |
| н. |
вы́тапарашчыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вы́тапарашчы |
вы́тапарашчыце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́тапарашчыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
разгне́вать сов. разгняві́ць, разгне́ваць, угняві́ць, раззлава́ць, узлава́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
уцвялі́ць, уцвялю, уцвеліш, уцвеліць; зак., каго-што.
Давесці да раздражнення, узлаваць. Уцвяліць сабаку. // перан. Выклікаць у кім‑н. трывогу; растрывожыць. Уцвяліць душу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
взбеси́ть сов. узвар’ява́ць, прыве́сці ў шале́нства; (разозлить) узлава́ць, угняві́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
озло́бить сов. (вызвать злобу) узлава́ць, раззлава́ць; (сделать злобным) азло́біць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
узлава́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад узлаваць.
2. у знач. прым. Злы, сярдзіты. Узлаваная маці моцна і гучна пляскала .. [Валодзьку] па голых паружавелых палавінках. Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
offend
[əˈfend]
v.
1) абража́ць; узлава́ць, раззлава́ць
2) кры́ўдзіць
3) грашы́ць; чыні́ць несправядлі́васьць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ergrímmen
1.
vt высок. раззлава́ць, узлава́ць
2.
vi (s) раз’ю́шыцца, разлютава́цца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
erzürnen
1.
vt раззлава́ць, узлава́ць
2.
vi (s) i (sich) раззлава́цца, узлава́цца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
cross2 [krɒs] adj. сярдзі́ты, злы, раззлава́ны; раздражнёны;
a cross answer сярдзі́ты адка́з;
be cross with smb. сердава́ць, злава́ць, злава́цца на каго́-н.;
make smb. cross раззлава́ць, узлава́ць каго́-н.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)