узве́сці гл. узводзіць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

узвядзе́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. узводзіць — узвесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

клевета́ть несов. паклёпнічаць, узво́дзіць паклёп;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ступенява́ць

‘узводзіць што-небудзь у ступень’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ступяню́ю ступяню́ем
2-я ас. ступяню́еш ступяню́еце
3-я ас. ступяню́е ступяню́юць
Прошлы час
м. ступенява́ў ступенява́лі
ж. ступенява́ла
н. ступенява́ла
Загадны лад
2-я ас. ступяню́й ступяню́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ступяню́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

узво́дзіцца, ‑дзіцца; незак.

1. Незак. да узвесціся.

2. Зал. да узводзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

enthrone [ɪnˈθrəʊn] v. узво́дзіць на трон

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

інсінуі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., каго.

Кніжн. Узвесці (узводзіць) паклёп на каго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

malign​2 [məˈlaɪn] v. fml паклёпнічаць, узво́дзіць паклёп

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

інсінуа́цыя, ‑і, ж.

Кніжн. Паклёпніцкая выдумка з мэтай зганьбіць, зняславіць каго‑н.; паклёп. Узводзіць інсінуацыі. Метад інсінуацый.

[Ад лац. inisinuare — пралазіць, пракрадвацца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

поклёп разг. паклёп, -пу м.;

возводи́ть поклёп узво́дзіць паклёп.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)