узвядзе́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. узводзіць — узвесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

клевета́ть несов. паклёпнічаць, узво́дзіць паклёп;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

узво́дзіцца, ‑дзіцца; незак.

1. Незак. да узвесціся.

2. Зал. да узводзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

enthrone [ɪnˈθrəʊn] v. узво́дзіць на трон

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

інсінуі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., каго.

Кніжн. Узвесці (узводзіць) паклёп на каго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

malign2 [məˈlaɪn] v. fml паклёпнічаць, узво́дзіць паклёп

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

інсінуа́цыя, ‑і, ж.

Кніжн. Паклёпніцкая выдумка з мэтай зганьбіць, зняславіць каго‑н.; паклёп. Узводзіць інсінуацыі. Метад інсінуацый.

[Ад лац. inisinuare — пралазіць, пракрадвацца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

поклёп разг. паклёп, -пу м.;

возводи́ть поклёп узво́дзіць паклёп.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

узво́дзіцца несов.

1. взводи́ться; см. узве́сціся;

2. страд. взводи́ться, возводи́ться; производи́ться; см. узво́дзіць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

erect2 [ɪˈrekt] v. fml

1. будава́ць, узво́дзіць; ста́віць

2. ствара́ць (сістэму, арганізацыю)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)