«БАСАНО́ГІЯ»,

удзельнікі нар. паўстання 1639 у Ніжняй Нармандыі (Францыя). Назва ад паўлегендарнага кіраўніка паўстанцаў Жана Басаногага. Паўстанне выклікана ўвядзеннем цяжкага салянога падатку («габелі»). Пачалося ў г. Аўранш, распаўсюдзілася на ўсю вобласць. Паўстанцы (сяляне, гар. нізы, буржуа) стварылі сваю армію (саманазва «армія пакуты»; каля 20 тыс. чал.), заклікалі насельніцтва не плаціць падаткі, узбройвацца і забіваць зборшчыкаў падаткаў. Разбіты восенню 1639 каралеўскімі часцямі.

т. 2, с. 338

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

uzbrajać się

незак. узбройвацца;

uzbrajać się w cierpliwość — набірацца цярпення (цярплівасць)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

áufrüsten

1.

vt

1) будава́ць; ста́віць

2) узбро́йваць

2.

vi узбро́йвацца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bewáffnen

1.

vt узбро́йваць

bis an die Zähne ~ — узбро́іць да зубо́ў

2.

(sich)

узбро́йвацца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

rüsten

1. vt рыхтава́ць, абсталёўваць;

ein Haus ~ паста́віць рыштава́нне вако́л до́ма

2) узбро́йваць

2. ~, sich рыхтава́цца

2) узбро́йвацца, асна́шчвацца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wáffnen

1.

vt узбро́йваць

2.

(sich)

узбро́йвацца

sich mit Geduld ~ — набра́цца цярпе́ння

sich gégen etw. (A) ~ — сустрака́ць што-н. у штыкі́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wáppnen

1.

vt узбро́йваць (тс. перан.)

2.

(sich) узбро́йвацца

(тс. перан)

ich hábe mich dagégen (nicht) gewáppnet — я да гэ́тага (не) падрыхтава́ўся, я гэ́тага (не) чака́ў

sich mit Gedúld ~ — запасці́ся цярплі́васцю; набра́цца цярпе́ння

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Krieg

m -(e)s, -e вайна́

éinen ~ áuslösen — распалі́ць вайну́

éinen ~ erklären — аб’яві́ць вайну́

in den ~ zíehen* — ісці́ на вайну́

~ bis aufs Mésser — вайна́ не на жыццё, а на смерць

den ~ entfésseln — развяза́ць вайну́

den ~ führen — ве́сці вайну́

zum ~(e) rüsten — узбро́йвацца, рыхтава́цца да вайны́

zum ~ tréiben* — уця́гваць у вайну́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

arm

I [ɑ:rm]

n.

1) рука́ f.; (перадпле́чча)

infant in her arms — дзіця́ ў яе́ на рука́х

2) рукаво́, крыло́ n.

arm of a coat — рукаво́ паліта́

3) сі́ла f.; ула́да f.

the long arm of the law — уседася́жная сі́ла зако́ну

4) вялі́кая галіна́ (дрэ́ва)

5) по́ручань -ня m., по́ручні, парэ́нчы pl. (крэ́сла)

•

- arm in arm with

- at arm’s length

- twist one’s arm

- with open arms

II [ɑ:rm]

1.

n.

1) збро́я f.

2) род во́йска (а́рмія, флёт ці лётніцтва)

air arm — паве́траная збро́я

2.

v.t.

1) узбро́йваць, збро́іць

to arm a vessel — узбро́іць карабе́ль

2) пакрыва́ць бранёю

3) настаўля́ць (запа́л)

3.

v.i.

1) узбро́йвацца, збро́іцца

2) рыхтава́цца; запаса́цца

to be armed with patience — запасьці́ся цярплі́васьцю

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)