шанцава́нне, ‑я, н.

Удача, шчаслівы збег акалічнасцей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

felicity [fəˈlɪsəti] n. шча́сце; уда́ча

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

шча́сце, -я, н.

1. Стан і пачуццё поўнай, найвялікшай задаволенасці.

Сямейнае ш.

Іх шчасцю не было канца.

2. Поспех, удача.

Мне выпала ш. быць знаёмым з тым чалавекам.

Яго ш., былі побач людзі, выратавалі (у знач. вык.: яму пашанцавала).

◊

На шчасце —

1) каб былі поспех, удача ў каго-н., каб шанцавала каму-н. (даць, зрабіць, сказаць што-н.);

2) у знач. пабочн. сл. выражае задавальненне з выпадку чаго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

fluke [flu:k] n. infml (нечака́ная) уда́ча; вы́падак

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

godsend [ˈgɒdsend] n. infml падару́нак лёсу, нечака́нае шча́сце, уда́ча; знахо́дка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Gelíngen

n -s уда́ча, по́спех

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

stroke of luck

уда́ча f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

спор, -ру м. успе́х, уда́ча ж.;

пажада́ць спо́ру ў рабо́це — пожела́ть успе́ха в рабо́те

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

success [səkˈses] n. по́спех, уда́ча;

be a success мець по́спех;

achieve success дамагчы́ся по́спеху

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ Лахва́ ’раскоша, удача’, ’хвальба’ (Сл. паўн.-зах.). Да лафа (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)