накірава́цца сов.

1. напра́виться; после́довать;

н. на куро́рт — напра́виться на куро́рт;

я ~ва́ўся за ім — я напра́вился (после́довал) за ним;

2. устреми́ться, обрати́ться;

ко́нніца ~ва́лася на во́рага — ко́нница устреми́лась на врага́;

усе́ по́зіркі ~ва́ліся на яго́ — все взо́ры устреми́лись (обрати́лись) к нему́;

3. напра́виться, уйти́, удали́ться;

н. ў свой пако́й — напра́виться (уйти́, удали́ться) в свою́ ко́мнату

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

позо́р м.

1. га́ньба, -бы ж.; (бесславие) нясла́ва, -вы ж.;

покры́ть кого́-л. позо́ром зга́ньбіць (знясла́віць) каго́е́будзь;

удали́ться с позо́ром пайсці́ з га́ньбай;

2. (зрелище) уст. відо́вішча, -ча ср.;

вы́ставить на позо́р вы́ставіць на пасме́шышча (на га́ньбу);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ухілі́цца сов.

1. уклони́ться, уверну́ться;

у. ад уда́ру — уклони́ться (уверну́ться) от уда́ра;

2. (отойти от прямого направления) уклони́ться, отклони́ться;

даро́га ўхілі́лася ўпра́ва — доро́га уклони́лась впра́во;

3. перен. (устраниться от чего-л.) уклони́ться, удали́ться;

у. ад прамо́га адка́зу — уклони́ться от прямо́го отве́та;

у. ад тэ́мы — уклони́ться (удали́ться) от те́мы;

4. устрани́ться, отстрани́ться; уклони́ться; увильну́ть (от какого-л. дела);

у. ад абавя́зкаў — устрани́ться (уклони́ться) от обя́занностей;

у. ад рабо́ты — уклони́ться (увильну́ть) от рабо́ты

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спаўзці́ сов.

1. прям., перен. сползти́; (сдвинуться с места — ещё) съе́хать;

с. з гары́ ўніз — сползти́ с горы́ вниз;

с. да фармалі́зму ў ана́лізе — сползти́ к формали́зму в ана́лизе;

2. (удалиться) уползти́;

чарапа́ха не́куды ~зла́ — черепа́ха куда́-то уползла́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заплы́сці I сов.

1. заплы́ть;

з. за буй — заплы́ть за буй;

2. (удалиться, плывя) уплы́ть;

ён ве́льмі далёка ~лы́ў — он о́чень далеко́ уплы́л

заплы́сці II сов., в разн. знач. заплы́ть;

све́чка ~лыла́ — свеча́ заплыла́;

кана́ва ~лыла́ гле́ем — кана́ва заплыла́ и́лом;

во́чы ~лылі́ сляза́мі — глаза́ заплы́ли слеза́ми

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

удаля́ться несов.

1. (отдаляться) аддаля́цца; (отклоняться) адхіля́цца; (уединяться) адасабля́цца;

2. (уходить) ісці́; (выходить) выхо́дзіць; (отходить) адыхо́дзіць, адыхо́дзіцца; (сходить с чего-л.) сыхо́дзіць; (направляться) накіро́ўвацца, падава́цца; (исчезать) зніка́ць; (покидать) пакіда́ць; см. удали́ться;

3. страд. аддаля́цца, выдаля́цца; выправа́джвацца; выво́дзіцца; выганя́цца; высыла́цца; звальня́цца; выключа́цца; выраза́цца; адраза́цца; выма́цца, дастава́цца; выця́гвацца; вырыва́цца; знішча́цца; прыма́цца, прыбіра́цца; ачышча́цца; устараня́цца; адхіля́цца; адсо́ўвацца; пазбаўля́цца; см. удаля́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паляце́ць сов.

1. в разн. знач. полете́ть;

2. (летя, удалиться) улете́ть; (о птицах — ещё) упорхну́ть;

3. (об упавшем с силой предмете) полете́ть;

4. перен. (стремительно двинуться) полете́ть, помча́ться;

5. разг. (упасть) полете́ть;

п. з драбі́н — полете́ть с ле́стницы;

6. (оторваться) отлете́ть;

гу́зікі ~це́лі — пу́говицы отлете́ли;

7. разг. (быстро износиться, испортиться) полете́ть;

е́лі падшы́пнікі — полете́ли подши́пники

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закаці́цца сов., в разн. знач. закати́ться; (оказаться внутри чего-л. — ещё) вкати́ться; (удалиться, исчезнуть куда-л. — ещё) укати́ться;

мяч ~ці́ўся ў варо́ты — мяч закати́лся (вкати́лся) в воро́та;

шар ~ці́ўся за ры́су — шар закати́лся (укати́лся) за черту́;

клубо́к не́куды ~ці́ўся — клубо́к куда́-то закати́лся (укати́лся);

со́нца ~ці́лася за лес — со́лнце закати́лось за лес;

яго́ сла́ва ~ці́лася — его́ сла́ва закати́лась

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пабе́гчы сов.

1. в разн. знач. побежа́ть;

хлапчукі́ ~глі па ву́ліцы — мальчи́шки побежа́ли по у́лице;

~глі ручаі́ — побежа́ли ручьи́;

па вадзе́ ~глі кругі́ — по воде́ побежа́ли круги́;

2. (па каго, што) побежа́ть (за кем, чем);

п. па кні́гу — побежа́ть за кни́гой;

3. (удалиться) убежа́ть;

п. ў лес — убежа́ть в лес;

4. (вскипеть, перелиться через край) уйти́, убежа́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адагна́цца сов.

1. отби́ться;

ад мух не а. — от мух не отби́ться;

2. (з кім, чым ад каго, чаго или з кім, чым куды) отдали́ться (с кем, чем от кого, чего), удали́ться (с кем, чем куда); угна́ть (кого, что от кого, чего или кого, что куда);

пасту́х ~гна́ўся са ста́ткам на два кіламе́тры ад вёскі — пасту́х угна́л ста́до на два киломе́тра от дере́вни

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)