азотабактэры́н, ‑у, м.

Угнаенне, якое мае ў сабе азотабактэр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тарфагно́й, ‑ю, м.

Сумесь торфу і гною як угнаенне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

торф, -у, м.

Шчыльная маса, якая ўтварылася з рэшткаў перагніўшых балотных раслін, выкарыстоўваецца як паліва, угнаенне і для розных тэхнічных мэт.

|| прым. тарфяны́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кампо́ст, -у, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Угнаенне, якое атрымліваецца ад змешвання розных адходаў расліннага, жывёльнага або мінеральнага паходжання з зямлёй.

|| прым. кампо́ставы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

унаво́жение угнае́нне, -ння ср.; неоконч. угно́йванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перапрэ́ць, ‑эе; зак.

Сапрэць поўнасцю, цалкам; перагніць. Угнаенне добра перапрэла. Перапрэла леташняе лісце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фасфа́т, -у, М -фа́це, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Соль фосфарнай кіслаты, якая выкарыстоўваецца як угнаенне, а таксама ў тэхніцы і медыцыне.

|| прым. фасфа́тавы, -ая, -ае і фасфа́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Düngemittel

n -s, - угнае́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

фу́кус, ‑а, м.

Дробная бурая марская водарасць, якая выкарыстоўваецца ў сельскай гаспадарцы як угнаенне і корм.

[Лац. fucus.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

nawożenie

н. угнойванне, угнаенне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)