вломи́ться сов. (ворваться) уварва́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ува́риваться возвр., страд. ува́рвацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ува́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ува́рваць — увары́ць і ува́рвацца — увары́цца.

уварва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. урыва́цца — уварва́цца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wtargnąć

зак. уварвацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

урыва́цца ​1, ‑аецца.

Незак. да урыцца.

урыва́цца ​2, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да уварвацца.

2. Зал. да урываць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вто́ргнуться сов.

1. уварва́цца;

2. (вмешаться) умяша́цца; см. вторга́ться;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шу́нуць, -ну, -неш, -не; шунь; зак.

1. Раптам паліцца, хлынуць, уварвацца ў што-н.

Шунула вада.

У пакой шунула свежае паветра.

2. перан. Пайсці масай (пра людзей); паступіць у вялікай колькасці.

Натоўп шунуў.

Заказы шунулі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

werwać się

зак. уварвацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

burst in

а) уварва́цца, рапто́ўна зьяві́цца

б) перапыня́ць, уме́швацца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wedrzeć się

зак.

1. уварвацца;

2. ускараскацца, залезці, узлезці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)