заскалу́біць

‘увагнаць стрэмку ў што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заскалу́блю заскалу́бім
2-я ас. заскалу́біш заскалу́біце
3-я ас. заскалу́біць заскалу́бяць
Прошлы час
м. заскалу́біў заскалу́білі
ж. заскалу́біла
н. заскалу́біла
Загадны лад
2-я ас. заскалу́б заскалу́бце
Дзеепрыслоўе
прош. час заскалу́біўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

удзю́бнуць

‘увагнаць што-небудзь куды-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. удзю́бну удзю́бнем
2-я ас. удзю́бнеш удзю́бнеце
3-я ас. удзю́бне удзю́бнуць
Прошлы час
м. удзю́бнуў удзю́бнулі
ж. удзю́бнула
н. удзю́бнула
Загадны лад
2-я ас. удзю́бні удзю́бніце
Дзеепрыслоўе
прош. час удзю́бнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вогна́ть сов., в разн. знач. увагна́ць, мног. паўганя́ць;

◊

вогна́ть в гроб увагна́ць у магі́лу;

вогна́ть в кра́ску прыму́сіць пачырване́ць;

вогна́ть в пот увагна́ць у пот.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wegnać

незак. увагнаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

застрамі́ць, ‑млю, ‑міш, ‑міць; зак., што.

Увагнаць стрэмку. Застраміць палец. Застраміць нагу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

удзьму́ць, ‑му, ‑меш, ‑ме; ‑мём, ‑мяце; зак., што.

Дзьмучы, увагнаць струмень паветра, газу куды‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

назабіва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Убіць, увагнаць у што‑н. вялікую колькасць чаго‑н. Назабіваць цвікоў у сцены.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упа́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак.

1. што. Парачы, згатаваць, давесці да патрэбнага стану.

У. рэпу.

2. каго (што). Увагнаць у пот цяжкай, напружанай працай.

Гэта работа мяне ўпарыла.

3. каго. Загнаць (каня) да поту, узмыліць.

|| незак. упа́рваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

увагна́ны

1. прям., перен. во́гнанный;

2. во́гнанный, вби́тый, вколо́ченный;

1, 2 см. увагна́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wpędzić

зак. увагнаць; загнаць;

wpędzić do grobu — увагнаць у магілу (у труну);

wpędzić w ciąże вульг. зрабіць пуза

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)