Тэ́зіс ‘палажэнне’ (ТСБМ, Некр. і Байк.), ‘навуковы вывад’ (Ласт.). З лацінскага навуковага тэрміна thesis ‘тс’, які, у сваю чаргу, са ст.-грэч.θωσις; шлях пранікнення позні, хутчэй за ўсё, праз рус.тезис, параўн. Арол, 4, 54; ЕСУМ, 5, 535. Гл. тэза.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
thesis
[ˈӨi:sɪs]
n., pl. -ses[-si:z]
1) тэ́зіс -у m., тэ́заf., прыпушчэ́ньне n.
2) цьве́рджаньне, палажэ́ньне n.
3) дысэрта́цыя f.
doctoral thesis — до́ктарская дысэрта́цыя
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Тэ́зы, ты́зы ‘насціл пад столлю, дзе сушыцца ганчарны посуд’, тэ́за ‘дошка ў насціле для сушэння гліняных вырабаў’ (свісл., БЛ, 18), tʼyzy, tyzʼou̯ki ‘паліца для сушэння вырабаў ганчароў’ (беласт., SFPS, 14), тэз ‘месца, дзе сушаць ганчарныя вырабы’ (івян., Жд. 1). Параўн. польск.tyzy ‘рышт у ганчароў, на які кладуцца дошкі або жэрдкі з кафляй’. Няясна; меркаванне пра запазычанне з польскай (Міхайлаў, БЛ, 18, 63) не аргументавана.