тыл (род. ты́лу) м., в разн. знач. тыл;

у ты́ле во́рага — в тылу́ врага́;

зайсці́ з ты́лу — зайти́ с ты́ла;

служы́ць у ты́ле — служи́ть в тылу́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэ́йнджэрсы

(англ. rangers)

падраздзяленні ў арміі ЗША, прызначаныя для дыверсійна-разведвальных дзеянняў у тыле праціўніка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дыве́рсія, -і, мн. -і, -сій, ж.

1. Ваенны манеўр, які мае на мэце адцягнуць увагу і сілы праціўніка ад месца галоўнага ўдару.

2. Вывядзенне са строю аб’ектаў ваеннага, дзяржаўнага значэння ў тыле ворага або ў якой-н. краіне агентамі замежнай дзяржавы, злачыннымі элементамі.

|| прым. дыверсі́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

авіябо́мба, ‑ы, ж.

Снарад абцякальнай формы, напоўнены выбуховымі запальнымі або атрутнымі рэчывамі, які скідваецца з лятальнага апарата ў стан ворага або на важныя аб’екты ў яго тыле.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адсядзе́цца сов. отсиде́ться;

а. ў крэ́пасці — отсиде́ться в кре́пости;

а ў ты́ле — неодобр. отсиде́ться в тылу́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

акапа́цца сов., прям., перен. окопа́ться;

ро́та ~па́лася — ро́та окопа́лась;

а. ў ты́ле — ирон. окопа́ться в тылу́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

rear​1 [rɪə] n. (звыч. the rear)

1. тыл;

in the rear у ты́ле

2. за́дні/ты́льны бок;

the rear of the house за́дняя ча́стка до́ма

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

шва́гер, ‑гра, м.

Брат жонкі або муж сястры ці швагеркі. Застаўся ў тыле — дзейны і жывы — Юхімаў швагер і аднавясковец. Астапенка. Ніну паставілі зменшчыцай да сваяка — швагра Васіля Вяляўскага. Кухараў.

[Ням. Schwager.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыкрыццё, ‑я, н.

Ахова, заслона. Мы адкрылі агонь і пад прыкрыццём яго выхапілі перабежчыка. Скрыпка. Пад прыкрыццём ночы рыхтуецца нечаканы ўдар па тыле «праціўніка». Жычка. Пад прыкрыццём густога туману сапёры непрыкметна прасунуліся наперад. Шыловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zaplecze

zaplecz|e

н.

1. тыл;

na ~u wroga — у тыле ворага; у варожым тыле;

2. база; рэзерв;

~e techniczne — тэхнічная база;

~e surowcowe — сыравінная база

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)