сухата́, -ы́, ДМ -хаце́, ж.

1. Адчуванне сухасці, адсутнасць вільготнасці (разм.).

С. ў роце.

2. Гарачая сухая пагода.

Цэлы май стаяла с.

3. перан. Клопат, турбота, туга (разм.).

На душы с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абу́за, ‑ы, ж.

Непрыемныя абавязкі, лішні клопат, турбота. [Тхорык:] — Дырэктар так і сказаў: конь нам цяпер — абуза, толькі лішні перавод фуражу. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Kümmernis

f -, -se го́ра, турбо́та, кло́пат

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

важдані́на, ‑ы, ж.

Разм. Занятак, які патрабуе многа часу, увагі; турбота. // Пустая трата часу. Усё рабілася без лішняй важданіны, хутка і акуратна. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

турбо́тнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць турботнага; турбота, клапатлівасць. Яніна дапаўняла Фёдара сваёй працавітасцю і турботнасцю, сваёй лагодаю, якая часта бывае даражэй любога пачастунку. Кірэенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Не́рамасць, нермасць ’турбота’ (Сл. ПЗБ). Запазычанне з літ. nerimastis ’трывога, турбота’, параўн. таксама нема- расце, гл. Грынавяцкене і інш., LKK, 16, 184; Яна ж, 22, 193; Лаўчутэ, Балтизмы, 70.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Не́рымасць ’турбота’ (Сл. ПЗБ). Гл. нерамасць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Карце́нне ’непакой, трывога, турбота’ (Юрч.), да карцець (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

треволне́ние ср., чаще мн., книжн. турбо́та, -ты ж., хвалява́нне, -ння ср.; трыво́га, -гі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

funeral [ˈfju:nərəl] n. пахава́нне

♦ infml it’s your funeral гэ́та ваш кло́пат/ва́ша турбо́та; нарака́йце на сябе́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)