vertrtteln

vi (s) (па)дурне́ць, (а)тупе́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

kołowacieć

незак.

1. тупець, дурнець;

2. дзеравянець, калавацець

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

tępieć

tępie|ć

незак. тупець, тупіцца;

wzrok ~je — зрок пагаршаецца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

versuern

vi (s)

1) скіса́ць, кі́снуць

2) перан. тупе́ць (пра чалавека)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

blunt

[blʌnt]

1.

adj.

1) тупы́

a blunt knife — тупы́ нож

2) адкры́ты, бесцырымо́нны; рэ́зкі

a blunt answer to a silly question — бесцырымо́нны адка́з на дурно́е пыта́ньне

3) Figur. няке́млівы, тупы́

2.

v.t.

1) тупі́ць (нож)

2) атупля́ць; прытупля́ць (пачу́цьці, энэ́ргію)

3.

v.i.

1) тупе́ць, тупі́цца

2) Figur. тупе́ць (пра чалаве́ка)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)