(
1) медны духавы музычны інструмент самага нізкага рэгістра, які складаецца з шматразова сагнутай трубкі і раструба;
2) тое, што і ’цюбік.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
(
1) медны духавы музычны інструмент самага нізкага рэгістра, які складаецца з шматразова сагнутай трубкі і раструба;
2) тое, што і ’цюбік.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
tuba
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
tuba
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
tuba
1.
2. рупар
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Túba
1)
2)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
тубафо́н
(ад
ударны музычны інструмент эстрадных аркестраў, які складаецца з самагучальных званочкаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Тубэ́льны ‘перакананы’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
БАС
(
1) самы нізкі мужчынскі голас. Вылучаюць высокі, або пявучы, і нізкі, або глыбокі, у оперы таксама характарны, камічны буфонны
2)
3) Самая нізкая партыя шматгалосага
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)