ту́ба

(лац. tuba = труба)

1) медны духавы музычны інструмент самага нізкага рэгістра, які складаецца з шматразова сагнутай трубкі і раструба;

2) тое, што і ’цюбік.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)