трэцяя грамадзянская вайна ў Кітаі 1946-49

т. 16, с. 18

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Трэцяя Паўночна-Заходняя абласная і франтавая канферэнцыя РСДРП(б) (надзвычайная) 5/322; 10/320—321; 12/136

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

траця́к

‘трэцяя частка чаго-н.’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. траця́к трацякі́
Р. трацяка́ трацяко́ў
Д. трацяку́ трацяка́м
В. траця́к трацякі́
Т. трацяко́м трацяка́мі
М. трацяку́ трацяка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

траці́на, -ы, мн. -ы, -ці́н, ж.

1. Трэцяя частка зямельнага надзелу.

2. Адна з трох роўных частак чаго-н.

Прадаць траціну збожжа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

third party [ˌθɜ:dˈpɑ:ti] n. law трэ́цяя асо́ба, трэ́ці бок;

a third party risk ры́зыка, яко́й падвярга́ецца трэ́цяя асо́ба

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

трэ́ці, -яя, -яе.

1. гл. тры.

2. Асабіста не зацікаўлены ў чым-н., што датычыцца дзвюх другіх асоб; пабочны.

Трэцяя старана.

3. Не галоўны па значэнні, не першаразрадны.

Т. сорт.

Іграць трэція ролі.

4. Які атрымліваецца пры дзяленні на тры.

Трэцяя частка.

5. у знач. наз. трэ́цяе, -яга, н. Страва, якая падаецца пасля другой; салодкая страва.

На трэцяе кампот.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трэ́ці

займеннік, няпэўны, безасабовы

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. трэ́ці трэ́цяя трэ́цяе трэ́ція
Р. трэ́цяга трэ́цяй трэ́цяга трэ́ціх
Д. трэ́цяму трэ́цяй трэ́цяму трэ́цім
В. трэ́цяга (адуш.)
трэ́ці (неадуш.)		 трэ́цюю трэ́цяе трэ́ціх
трэ́ція
Т. трэ́цім трэ́цяй трэ́цім трэ́цімі
М. трэ́цім трэ́цяй трэ́цім трэ́ціх

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

трэ́ці

лічэбнік, парадкавы

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. трэ́ці трэ́цяя трэ́цяе трэ́ція
Р. трэ́цяга трэ́цяй трэ́цяга трэ́ціх
Д. трэ́цяму трэ́цяе трэ́цяму трэ́цім
В. трэ́цяга (адуш.)
трэ́ці (неадуш.)		 трэ́цюю трэ́цяе трэ́ціх (адуш.)
трэ́ція (неадуш.)
Т. трэ́цім трэ́цяй
трэ́цяю		 трэ́цім трэ́цімі
М. трэ́цім трэ́цяй трэ́цім трэ́ціх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

third person [ˌθɜ:dˈpɜ:sn] n. : the third person ling. трэ́цяя асо́ба

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Dríttel

n -s, - трэ́цяя ча́стка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)