папо́каць

‘лопнуць, трэснуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. папо́каю папо́каем
2-я ас. папо́каеш папо́каеце
3-я ас. папо́кае папо́каюць
Прошлы час
м. папо́каў папо́калі
ж. папо́кала
н. папо́кала
Загадны лад
2-я ас. папо́кай папо́кайце
Дзеепрыслоўе
прош. час папо́каўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

хру́пнуць

трэснуць, хруснуць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. хру́пну хру́пнем
2-я ас. хру́пнеш хру́пнеце
3-я ас. хру́пне хру́пнуць
Прошлы час
м. хру́пнуў хру́пнулі
ж. хру́пнула
н. хру́пнула
Загадны лад
2-я ас. хру́пні хру́пніце
Дзеепрыслоўе
прош. час хру́пнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

лу́знуць

‘ударыць каго-небудзь; трэснуць, патрэскацца’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. лу́зну лу́знем
2-я ас. лу́знеш лу́знеце
3-я ас. лу́зне лу́знуць
Прошлы час
м. лу́знуў лу́знулі
ж. лу́знула
н. лу́знула
Загадны лад
2-я ас. лу́зні лу́зніце
Дзеепрыслоўе
прош. час лу́знуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

затрашча́ць і затрашчэ́ць, ‑шчу, ‑шчыш, ‑шчыць; зак.

Пачаць трашчаць, трашчэць. // Трэснуць; пратрашчаць, пратрашчэць. Тэлефон суха затрашчаў і раптам сціх. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

klcken

vi шчо́ўкаць, трэсну́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

трэсь, выкл. у знач. вык.

Разм. Ужываецца паводле дзеясл. трэснуць (у 2 знач.). [Лабановіч:] — І раптам лейцы — трэсь! Толькі пончыкі ў маіх руках засталіся. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тре́снуть сов.

1. прям., перен. трэ́снуць, ло́пнуць;

тре́снула суха́я ве́тка трэ́снула суха́я галі́нка;

предприя́тие тре́снуло прадпрые́мства ло́пнула;

2. (сильно ударить) прост. трэ́снуць, сту́кнуць;

хоть тре́сни хоць трэ́сні (ло́пні);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

pęknąć

зак.

1. лопнуць, трэснуць;

2. прарвацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

entzwispringen

* vi (s) ло́пнуць, трэ́снуць (на два кавалкі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ко́кнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Разм.

1. што. Стукнуўшы, разбіць. Кокнуць талерку. Кокнуць яйцо. // без дап. Трэснуць, лопнуць. Шклянка кокнула.

2. каго. Забіць, знішчыць. — А гэта не зброя? Сем паліцаяў кокнем, вось табе сем вінтовак. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)