папо́каць
‘лопнуць, трэснуць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
папо́каю |
папо́каем |
| 2-я ас. |
папо́каеш |
папо́каеце |
| 3-я ас. |
папо́кае |
папо́каюць |
| Прошлы час |
| м. |
папо́каў |
папо́калі |
| ж. |
папо́кала |
| н. |
папо́кала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
папо́кай |
папо́кайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
папо́каўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
хру́пнуць
‘трэснуць, хруснуць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
хру́пну |
хру́пнем |
| 2-я ас. |
хру́пнеш |
хру́пнеце |
| 3-я ас. |
хру́пне |
хру́пнуць |
| Прошлы час |
| м. |
хру́пнуў |
хру́пнулі |
| ж. |
хру́пнула |
| н. |
хру́пнула |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
хру́пні |
хру́пніце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
хру́пнуўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
лу́знуць
‘ударыць каго-небудзь; трэснуць, патрэскацца’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
лу́зну |
лу́знем |
| 2-я ас. |
лу́знеш |
лу́знеце |
| 3-я ас. |
лу́зне |
лу́знуць |
| Прошлы час |
| м. |
лу́знуў |
лу́знулі |
| ж. |
лу́знула |
| н. |
лу́знула |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
лу́зні |
лу́зніце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
лу́знуўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
затрашча́ць і затрашчэ́ць, ‑шчу, ‑шчыш, ‑шчыць; зак.
Пачаць трашчаць, трашчэць. // Трэснуць; пратрашчаць, пратрашчэць. Тэлефон суха затрашчаў і раптам сціх. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
klícken
vi шчо́ўкаць, трэсну́ць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
трэсь, выкл. у знач. вык.
Разм. Ужываецца паводле дзеясл. трэснуць (у 2 знач.). [Лабановіч:] — І раптам лейцы — трэсь! Толькі пончыкі ў маіх руках засталіся. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тре́снуть сов.
1. прям., перен. трэ́снуць, ло́пнуць;
тре́снула суха́я ве́тка трэ́снула суха́я галі́нка;
предприя́тие тре́снуло прадпрые́мства ло́пнула;
2. (сильно ударить) прост. трэ́снуць, сту́кнуць;
◊
хоть тре́сни хоць трэ́сні (ло́пні);
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
pęknąć
зак.
1. лопнуць, трэснуць;
2. прарвацца
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
entzwéispringen
* vi (s) ло́пнуць, трэ́снуць (на два кавалкі)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
ко́кнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.
Разм.
1. што. Стукнуўшы, разбіць. Кокнуць талерку. Кокнуць яйцо. // без дап. Трэснуць, лопнуць. Шклянка кокнула.
2. каго. Забіць, знішчыць. — А гэта не зброя? Сем паліцаяў кокнем, вось табе сем вінтовак. Навуменка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)