Verbum

мая́чыць, -чу, -чыш, -чыць; незак. (разм.).

Узвышацца над наваколлем.

Заводскія трубы маячылі ўдалечыні.

тушы́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Прыстасаванне для тушэння вуглёў.

2. Накрыўка для трубы самавара.

растру́б, -а, мн. -ы, -аў, м.

Конусападобнае расшырэнне (трубы, адзення, абутку).

Боты з раструбамі.

|| прым. растру́бны, -ая, -ае (спец.).

трэмбі́та, -ы, ДМ -бі́це, мн. -ы, -бі́т, ж.

Гуцульскі народны духавы драўляны музычны інструмент у выглядзе вялікай трубы.

трубча́сты, -ая, -ае.

1. Які мае форму трубы, трубкі.

Трубчастая косць.

2. Які складаецца з труб, трубак.

Трубчастая студня.

Трубчастае сцябло.

валто́рна, -ы, мн. -ы, валто́ран і -наў, ж.

Медны духавы музычны інструмент у выглядзе спіральна сагнутай трубы з шырокім раструбам.

|| прым. валто́рнавы, -ая, -ае.

сартыме́нт, -у, М -нце, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Сукупнасць адзнак, уласцівасцей, паводле якіх вырабы адносяцца да таго ці іншага сорту.

Трубы нафтавага сартыменту.

С. пракату.

Сартыменты лесу.