затрапята́цца, ‑пячуся, ‑печашся, ‑пачацца; зак.

Пачаць трапятацца. // Страпянуцца некалькі разоў запар. Нешта зашоргалася, затрапяталася, а потым ураз трывожна піснула. М. Стральцоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

pulsate

[ˈpʌlseɪt]

v.i.

1) бі́цца; пульсава́ць; трапята́цца

2) вібрава́ць; ківа́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Мелькята́цца ’трапятацца, мільгаць’ (ТС). Да мялька́цца (гл.). Утворана ад назоўніка ⁺мелькот (⁺мелькет), які, відаць, узнік з гукапераймання. Параўн. укр. миль‑миль! для выражэння мільгання.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

tremble

[ˈtrembəl]

1.

v.i.

1) калаці́цца; трэ́сьціся, дрыжэ́ць

2) трапята́цца

2.

n.

дрыжэ́ньне n., дрыго́тка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

flutter [ˈflʌtə] v.

1. маха́ць, ло́паць, лапата́ць, біць кры́ламі;

The bird fluttered its wings. Птушка махала крыламі.

2. трапята́ць; трапята́цца; дрыжэ́ць; развява́цца, калыха́цца;

Flags fluttered in the breeze. Вецер калыхаў сцягі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

полоска́ться

1. (плескаться в воде) плю́хацца, бо́ўтацца;

2. перен. (колебаться от ветра) паласка́цца, трапята́цца;

3. страд. паласка́цца; см. полоска́ть​ 1.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трепыха́ться

1. (биться, дёргаться) трапята́цца;

2. (дрожать, часто колебаться) дрыжа́ць; (колебаться от ветра) разг. матля́цца, калыха́цца;

3. (об огне, свете) мільга́ць, трымце́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Трамце́ць ’мігцець, дрыжаць’ (Скарбы, Сцяшк.), ’калаціць’, ’дрыжаць ад жадання’ (брагін., З нар. сл.), ’брынкаць, бразджаць (аб паколатым посудзе)’ (шчуч., Сл. ПЗБ), ’ляскаць’ (брагін., Шатал.), ’пакрывацца пухірамі, пячы’ (навагр., Сл. ПЗБ), тромце́ць ’дрыжаць, трапятаць’ (ТС). Укр. тремті́ти ’дрыжаць, трымцець, трапятацца’, польск. дыял. trzemcieć ’хістацца’, ст.-чэш. třměti ’тс’. Прасл. *trьmtěti ’дрыжаць’ роднаснае прасл. tręsti ’трэсці’, лац. tremere ’тс’, tremare ’дрыжаць’, ст.-грэч. τρέμω ’трасуся’, літ. trinksė́tі ’грукаць, пастукваць’, лат. trimēt ’рухацца’, trīcēt ’дрыжаць, трэсціся’ (Махэк₂, 659; ЕСУМ, 5, 629). Гл. таксама трымцець.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

záppeln

vi

1) трапята́цца, бі́цца, бо́ўтацца

2) круці́цца (на месцы)

◊ vor Úngeduld ~ — дрыжа́ць ад нецярпе́ння

j-n ~ lássen* — прыму́сіць каго́-н. чака́ць сябе́, стамі́ць [змары́ць] каго́-н. чака́ннем

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

паласка́цца, палашчуся, палошчашся, палошчацца; незак.

1. Купацца, мыцца шумна, пырскаючыся. Дзеці ўвесь дзень палошчуцца ў рацэ. // Апускацца ў што‑н. вадкае, сыпкае, узмахваючы крыламі (пра птушак). [Куры] паласкаліся ў пяску, у градах, у крапіве, ля плота... Пестрак.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.) Разм. Калыхацца, удараючыся аб што‑н. з плёскатам. Палошчуцца хвалі аб каменны мол, і яхта на хвалях — як лялька. Дудар.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Трапятацца на ветры. Кавалак.. брызенту, нібы на развітанне былым спадарожнікам Міхася, доўга яшчэ мігатліва паласкаўся над кузавам. Б. Стральцоў. Побач з брыгадай палошчацца на ветры палатно чырвонага сцяга. Галавач.

4. Зал. да паласкаць (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)