за́барсні, ‑яў; адз. забарсня, ‑і, ж.
Вяровачныя петлі, пры дапамозе якіх лапаць прымацоўваецца да нагі. Усё часцей пачалі трапляцца на дарозе сумёты, і ногі правальваліся ўжо ў іх да забарсняў. Васілёнак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Пракіда́ць ’кідаць праз што-небудзь; не пападаць, прамахвацца; прапускаць’ (ТСБМ), пракіда́цца, пракідваць, пракідаваць ’запраўляць ежу чым-небудзь’ (брасл., Сл. ПЗБ), пракінуць ’заправіць, засмачыць’ (мядз., Сл. ПЗБ), пракіняны (аб ежы) ’запраўлены’ (паст., в.-дзв., Сл. ПЗБ), пракі́нуты ’тс’ (івян., даўг., Сл. ПЗБ), пракіда́цца ’трапляцца’, ’прачынацца’ (ТС), про́кідзь ’заправа’ (Сл. ПЗБ). Параўн. укр. прокида́тися ’трапляцца; прачынацца’. Да кідаць (гл.). У значэнні ’запраўляць ежу’ калька літ. pramèsti ’пракідваць; запраўляць, прыпраўляць (ежу)’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
trafiać się
trafia|ć się
незак. трапляцца; сустракацца
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
прилуча́ться
1. здара́цца, выпада́ць;
2. прылуча́цца, трапля́цца; см. прилучи́ться;
3. страд. прылуча́цца, залуча́цца; см. прилуча́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыкі́двацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да прыкінуцца.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пападацца, трапляцца паміж кім‑, чым‑н.; пракідацца. Праўда, зямля там не дужа добрая — ёсць пырнік, свірэпка, растуць васількі, дзе-нідзе прыкідваецца і шча[ўе]. Гроднеў.
3. Зал. да прыкідваць.
•••
Прыкідвацца авечкай — выдаваць сябе за някемлівага, дурнаватага чалавека.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
попада́ться
1. (встречаться, случаться) трапля́цца; папада́цца;
2. (оказываться уличённым, пойманным или в каких-л. условиях против воли) папада́цца; см. попа́сться.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
wkopywać się
незак.
1. укопвацца; зарывацца;
2. разм. трапляцца; выдаваць сябе; ублытвацца (у непрыемнасці)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
наклёвываться
1. наклёўвацца;
2. перен., разг. трапля́цца; (предвидеться) прадба́чыцца; (намечаться) намяча́цца;
наклёвывается де́ло трапля́ецца (прадба́чыцца) спра́ва;
3. страд. надзёўбвацца; см. наклёвывать.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыкіда́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да прыкінуцца.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пападацца, трапляцца паміж кім‑, чым‑н.; пракідацца. Сям-там прыкідаліся белыя гімнасцёркі і казённыя раменныя папругі. Колас. Бярэзінка была жоўтая, але сям-там прыкідаліся яшчэ і зялёныя лісточкі. С. Александровіч. Між.. вазоў таўклося процьма дзяўчат і хлопцаў, між якімі рэдкімі адзінкамі прыкідаліся чыноўнікі з блішчастымі цэшкамі. Гартны.
3. Зал. да прыгадаць (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
occur [əˈkɜ:] v.
1. fml здара́цца, адбыва́цца
2. сустрака́цца, трапля́цца; існава́ць;
This plant occurs throughout Europe. Гэтая расліна сустракаецца ўсюды ў Еўропе.
3. (to) прыхо́дзіць у галаву́;
It occurred to me that… Мне прыйшло ў галаву, што…;
It didn’t occur to him to ask for help. Ён не здагадаўся папрасіць дапамогі.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)