rtten

sich

то́ўпіцца, збіра́цца гу́ртам, нато́ўпам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

помеща́ться

1. змяшча́цца;

учрежде́ние помеща́ется в э́том зда́нии устано́ва змяшча́ецца ў гэ́тым буды́нку;

2. змяшча́цца, умяшча́цца, уто́ўплівацца, то́ўпіцца;

в э́том за́ле помеща́ется две́сти челове́к у гэ́тай за́ле змяшча́ецца (умяшча́ецца, то́ўпіцца) дзве́сце чалаве́к;

3. страд. змяшча́цца; аддава́цца; ста́віцца, кла́сціся, склада́цца, скла́двацца; умяшча́цца, уто́ўплівацца, то́ўпіцца; см. помеща́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

flock2 [flɒk] v. то́ўпіцца; ва́лам валі́ць;

Crowds flocked to the exhibition. Людзі валам валілі на выставу.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Нято́ўпіцца ’не змяшчацца’: Як падзялілі бацькаву палоску, бык і барана нятоўпіцца (лаг., Сл. бел. нар. фраз.), Гл. рэдкае то́ўпіцца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

besiege [bɪˈsi:dʒ] v.

1. mil. асаджа́ць, аблажы́ць (горад, крэпасць)

2. акружа́ць; то́ўпіцца

3. закі́дваць (лістамі, запрашэннямі і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Таўпе́сіццатоўпіцца’ (Стан.), сюды ж таўпясня́, таўпяшэ́нне ’штурханне ў вялікай цеснаце’ (Юрч. Вытв.). Экспрэсіўнае ўтварэнне ад таўпіцца ’тс’, гл. таўпіць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

crowd2 [kraʊd] v.

1. то́ўпіцца, стая́ць нато́ўпам, ці́снуцца

2. бітко́м набі́цца; запо́ўніць, перапо́ўніць (якую-н. прастору)

3. ці́снуць, напіра́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Таўпі́ць ’звальваць у адно месца; запіхваць у натоўп’ (Нас.), то́ўпіць ’змяшчаць, месціць’ (Ласт.), таўпі́цца ’змяшчацца; пхацца ў натоўп’ (Нас.), ’ствараць натоўп’, то́ўпіцца ’змяшчацца, збірацца; ісці клубамі (пра дым)’ (Сл. ПЗБ), ’нацягваць (пра хмары)’ (Пятк. 2), тоўпі́цца ’змяшчацца; гуртавацца’ (ТС), товпі́тісе ’збірацца’ (Вруб.). Параўн. укр. дыял. то́впити ’націскаць, натоптваць, напіхваць’, товпи́тися ’ўціскацца, упіхвацца’, рус. толпи́ться ’ствараць натоўп’, польск. дыял. tłopić, tłupić ’тс’, балг. тълпя́ се ’збірацца ў натоўп, глуміцца’. Прасл. *tъlpiti (sę)/*tьlpiti (sę), роднаснае літ. tilpti ’даваць месца, змяшчаць’, лат. tìlpt ’змяшчацца’, ірл. tallaim ’знаходжу месца’. Меркаванне пра запазычанне то́ўпіцца (параўн. і стоўпіцца ’змясціцца’, утоўпіцца ’тс’) з літ. talpìnti(s) ’змяшчацца’ (Лаўчутэ, Балтизмы, 73) без дадатковых аргументаў цяжка прыняць; параўн. талопіцца, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

цясні́цца

1. (тоўпіцца) sich drängen; sich zusmmendrängen;

2. (быць у цеснаце) sich inengen; eng [gedrängt] stzen* [stehen*] (сядзець, стаяць цесна)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Натоўп ’тлум, мноства людзей’ (Некр. і Байк., БРС, ТСБМ), у 20‑я гады таксама на́таўп (Некр. і Байк.). Аддзеяслоўны назоўнік, параўн. натоўпіцца ’набіцца гурбою, мноствам людзей’ (Нас.), да тоўпіцца (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)