2.мн. -і, -цый. Від карсета — жаночы эластычны шырокі пояс, які ахоплівае торс і падтрымлівае грудзі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
torso[ˈtɔ:səʊ]n. (pl.-os) торс, ту́лава
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
tors, ~u
м.торс
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
АПАЛО́НІЙ (Apollōnios) з Афін, старажытнагрэчаскі скульптар 1 ст. да н.э. Паслядоўнік Лісіпа. Прадстаўнік натуралістычнага кірунку ў элінскім мастацтве. Аўтар скульптур «Бельведэрскі торс» і «Кулачны баец».
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Па́сквіль ’твор паклёпніцкага, зневажальнага характару’ (ТСБМ), ст.-бел.пашквіль (пашквилюсъ) ’тс’ (1580 г.) запазычана са ст.-польск.paszkwil, paszkwilus, якія праз ням.Pasquill са ст.-італ.pasquillo ’торс старажытнай скульптуры (відаць, Геркулеса), якую выканалі ў 1501 г. і паставілі на адной з вуліц у Рыме блізка ад дома жартаўніка Pasquino; на торс прыклейвалі розныя асабістыя памфлеты і часовыя іншасказы’ (Фасмер, 3, 211–212; Ин. сл. 16, 374; Голуб-Ліер, 361; Булыка, Лекс. запазыч., 163).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
trunk[trʌŋk]n.
1. каме́ль; ствол (дрэва)
2.AmE бага́жнік (машыны)
3. хо́бат (слана)
4. ку́фар; вялі́кі чамада́н
5. ту́лава, торс
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Tórso
m -s, -s i Tórsi торс, ту́лава; перан. няско́нчаны твор
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
torso
[ˈtɔrsoʊ]
n., pl. -sos
1) ту́лава n.
2) торс -а m.
3) Figur. не́шта зьняве́чанае або́ незако́нчанае
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
гра́цыя, ‑і. ж.
1. Прыгажосць формы, позы, рухаў цела. Ва ўсёй постаці Званцовай было столькі грацыі і хараства, што ад яе цяжка было адвесці вочы.Рамановіч.
2. Шырокі эластычны жаночы пояс, які ахоплівае торс і падтрымлівае грудзі.
3.Уст.паэт. Красуня, прыгажуня. — Быць у Панямоні і не пабачыць вас, трох грацый, панямонскіх красунь, было б злачынствам з нашага боку, — пажартаваў Лабановіч.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гра́цыя
(лац. gratia = мілавіднасць, прывабнасць)
1) зграбнасць рухаў, прыгажосць позы;
2) шырокі эластычны жаночы пояс, які ахоплівае торс і падтрымлівае грудзі;
3) паэт. прыгажуня.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)