то́пкасць ж. пла́вкость; см. то́пкі I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

качага́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

Памяшканне, дзе знаходзяцца топкі паравых катлоў.

|| прым. качага́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гра́зкі, -ая, -ае.

1. Пакрыты граззю.

Гразкая дарога.

2. Багністы, топкі.

Гразкае дно ў вадаёме.

|| наз. гра́зкасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дымага́рны, -ая, -ае.

У выразе: дымагарная труба (спец.) — труба ў паравым катле, па якой праходзяць з топкі газы, што награваюць ваду.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дымахо́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Канал для выхаду дыму з печы (топкі) у комін.

|| прым. дымахо́дны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

meltable

[ˈmeltəbəl]

adj.

пла́ўкі, то́пкі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

папяльні́к, папельніка, м.

Спец. Ніжняя частка топкі, куды падае попел.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

то́пачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да топкі. Топачны шлак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

за́сланка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Прыстасаванне ў выглядзе бляшанага ліста з ручкай для закрывання топкі печы, а таксама наогул прыстасаванне для закрывання адтулін.

|| прым. за́сланкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

boggy

[ˈbɑ:gi]

adj. -gier, -giest

то́пкі; бало́цісты; дрыгвяны́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)