subtly [ˈsʌtli] adv. то́нка, даліка́тна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

музыка́льны, -ая, -ае.

Здольны да музыкі, які тонка разумее музыку.

Музыкальнае дзіця.

М. слых.

|| наз. музыка́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

thinly

[ˈӨɪnli]

adv.

то́нка, це́нка; рэ́дка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

subtelnie

тонка, вытанчана

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

thinly [ˈθɪnli] adv. то́нка, рэ́дка;

a thinly populated area маланасе́леная мясцо́васць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

до́сціп, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Здольнасць трапна, востра і з гумарам сказаць што-н., тонка парыраваць чыю-н. думку.

Досціпу яму не пазычаць.

2. Востры жарт.

З’едлівы д.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

танчэ́й, танчэ́йшы (выш. ст ад тонка, тонкі) dünner

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

піро́г, -рага́, мн. -рагі́, -раго́ў, м.

Печаны выраб з тонка раскачанага цеста з начынкай.

П. з грыбамі.

|| памянш. піражо́к, -жка́, мн. -жкі́, -жко́ў, м.; прым. піражко́вы, -ая, -ае.

Піражковае цеста.

|| прым. піро́жны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

танка... ​1

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «танк ​1», напрыклад: танкаваджэнне, танкабудаванне.

танка... ​2 (гл. тонка...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «тонка...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: танкагубы, танканогі, танкаскуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

філігра́нны, -ая, -ае.

1. Які мае адносіны да філіграні; зроблены з філіграні (у 1 знач.).

Філігранныя вырабы.

2. перан. Вельмі дакладны, які патрабуе асаблівай увагі да дробязей і дэталей, старанна і тонка выкананы.

Філіграннае майстэрства.

|| прым. філігра́ннасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)