аб’ёмісты, -ая, -ае.

Вялікі паводле аб’ёму (у 2 знач.).

А. том.

|| наз. аб’ёмістасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

то́мік, ‑а, м.

Памянш.-ласк. да том; невялікі том. Жалезны стол, счарсцвелы хлеб і томік Гейнэ на стале. Вялюгін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

т. (том) Band m (Bd.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

tome [təʊm] n. fml том, фалія́нт

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Bd.

= Band – том

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

t.

= tom — том; т.

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Erg.Bd.

= Ergänzungsband – дадатковы том

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

tom, ~u

м. том;

tom pierwszy — першы том;

w czterech ~ach — у чатырох тамах

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

валюміно́зны

(ад лац. volumen = аб’ём, том)

1) шматтомны;

2) вялікі, аб’ёмны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

wolumen, ~inu

wolum|en

м. том, фаліянт

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)