паняты́, -то́га сущ., юр. понято́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

toga [ˈtəʊgə] n.

1. hist. то́га

2. ма́нтыя (суддзяў)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

toga

ж. тога;

toga sędziowska — судзейская тога

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

тагале́зскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Тога, тагалезцаў, які належыць, уласцівы ім. Тагалезская культура.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

понято́й сущ., уст. паняты́, -то́га м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Togo

[ˈtoʊgoʊ]

То́га

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

тагале́зцы, ‑аў; адз. тагалезец, ‑зца, м.; тагалезка, ‑і, ДМ ‑зцы; мн. тагалезкі, ‑зак; ж.

Народ Тога.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Togo

нескл. н. Тога

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

То́го То́га нескл., ср.; (государство) Тоголе́зская Респу́блика Тагале́зская Рэспу́бліка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Tóga

f -, Tógen гіст. то́га (рымскі верхні ўбор)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)