паясне́нне, -я, н.

1. гл. паясніць.

2. мн. -і, -яў. Заўвага, тлумачэнне, якое робіць што-н. больш зразумелым.

Паясненні да тэксту.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

интерпрети́рование інтэрпрэтава́нне, -ння ср., тлумачэ́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поясне́ние тлумачэ́нне, -ння ср., паясне́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

толкова́ние в разн. знач. тлумачэ́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

interpretation [ɪnˌtɜ:prɪˈteɪʃn] n. інтэрпрэта́цыя; тлумачэ́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

экзеге́за

(гр. eksegesis = тлумачэнне)

1) філалагічнае тлумачэнне літаратурных тэкстаў, пераважна антычных;

2) тлумачэнне біблейскіх тэкстаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

словатлумачэ́нне, ‑я, н.

Кніжн. Тлумачэнне значэнняў слоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́тлумачыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак., што.

Даступна растлумачыць, даць тлумачэнне чаму-н.

Чым в. яго адсутнасць?

|| незак. вытлума́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. вытлумачэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адво́льны -ая, -ае.

1. Нічым не абмежаваны, вольны.

Адвольныя рухі.

2. Які праводзіцца самавольна.

Адвольнае рашэнне.

3. Бяздоказны, непераканаўчы, беспадстаўны.

Адвольнае тлумачэнне.

|| наз. адво́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гло́са, -ы, мн. -ы, глос, ж. (спец.).

Пераклад або тлумачэнне незразумелага слова або выразу, пераважна ў старажытных тэкстах на палях або ў самім тэксце.

Глосы ў скарынаўскіх тэкстах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)