поясня́ть несов. тлума́чыць, паясня́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

толма́чить несов., ист. тлума́чыць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тлума́чыцца несов., страд. объясня́ться; толкова́ться; поясня́ться; см. тлума́чыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тлума́чыцца, ‑чыцца; незак.

Зал. да тлумачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тлумачэ́нне, -я, н.

1. гл. тлумачыць.

2. мн. -і, -яў. Тое, што асвятляе што-н., раскрывае сэнс чаго-н., дапамагае зразумець прычыну чаго-н.

Знайсці т. сваім паводзінам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абталко́ўваць

‘тлумачыць, абмяркоўваць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абталко́ўваю абталко́ўваем
2-я ас. абталко́ўваеш абталко́ўваеце
3-я ас. абталко́ўвае абталко́ўваюць
Прошлы час
м. абталко́ўваў абталко́ўвалі
ж. абталко́ўвала
н. абталко́ўвала
Загадны лад
2-я ас. абталко́ўвай абталко́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абталко́ўваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

з’ясня́ць

‘тлумачыць, рабіць што-небудзь зразумелым’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. з’ясня́ю з’ясня́ем
2-я ас. з’ясня́еш з’ясня́еце
3-я ас. з’ясня́е з’ясня́юць
Прошлы час
м. з’ясня́ў з’ясня́лі
ж. з’ясня́ла
н. з’ясня́ла
Загадны лад
2-я ас. з’ясня́й з’ясня́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час з’ясня́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тлума́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад тлумачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

explain [ɪkˈspleɪn] v.

1. тлума́чыць, растлума́чваць;

explain smth. to smb. тлума́чыць што-н. каму́-н.

2. апра́ўдвацца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

біялагі́зм, ‑у, м.

Ненавуковая тэндэнцыя тлумачыць грамадскія з’явы біялагічнымі прычынамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)