бу́рбалка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

Паветраны шарык у вадзе або іншай вадкасці.

◊

Пускаць бурбалкі (разм.) — тануць, тапіцца, гінуць у вадзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

топи́ться​III несов.

1. (тонуть) тапі́цца;

2. страд. тапі́цца; см. топи́ть​III.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

topić się

незак.

1. тапіцца;

2. тапіцца, плавіцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

то́пнуть​II несов., прост. тану́ць, тапі́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

утопа́ть несов.

1. (тонуть) тану́ць; (топиться) тапі́цца;

2. перен. патана́ць, тану́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

drown

[draʊn]

1.

v.i.

тапі́цца

2.

v.t.

1) тапі́ць

2) затапля́ць

•

- drown out

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

иста́пливаться​II несов., возвр., страд. (о сале и т. п.) расто́плівацца, тапі́цца; (перетапливаться) перато́плівацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

drown [draʊn] v.

1. тапі́ць; тапі́цца;

drown one’s sorrows тапі́ць го́ра (у гарэлцы)

2. заглуша́ць, заглу́шваць;

His voice was drowned in the noise. Шум заглушыў яго голас.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ Патапе́ча, патопёча ’багна, забалочанае месца’ (Яшк., Бяльк., Інстр. I, Мат. Гом.). Да тапіць, тапіцца (гл.). Параўн. іншыя семантычна блізкія лексемы: тапіла, тапілы, тапіна (Талстой, Геогр., 169–170). Аб суфіксе -еча гл. Сцяцко, Афікс. наз., 40.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тапля́к ’бервяно, якое доўгі час праляжала пад вадой’ (ТСБМ), ’дрэва, якое ляжала ў вадзе’ (віц., Нар. сл.; барыс., Сл. ПЗБ), ’патанулае дрэва’ (лельч., Расл. св.), топля́к ’патанулая калода’ (ТС, ПСл). Ад тапі́ць, тапі́цца, гл. тапі́ць 1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)