1.Дзеяннепаводледзеясл. таміць (у 1, 2 знач.) істанпаводледзеясл.таміцца (у 1, 2 знач.). Душы .. [панямонскіх інтэлігентаў] знаходзіліся ў стане тамлення і праглі дзейнасці, шукалі вострасці адчування, але выхаду не знаходзілі.Колас.
2.Спец.Дзеяннепаводледзеясл. таміць (у 3 знач.) і таміцца (у 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
утомля́ться
1. утамля́цца, стамля́цца; змо́рвацца; (от дороги — ещё) здаро́жвацца;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тамлі́вы, ‑ая, ‑ае.
Такі, які выклікае тамленне, прымушае таміцца (у 2 знач.). Тамлівы дзень. Тамлівае маўчанне. □ Луг, на якім два дні таму назад панавала тамлівая цішыня, расквітнеў зараз стракатымі плаццямі жанчын, напоўніўся тарахценнем касілак, рытмічным шчоўканнем конных грабляў.Стаховіч.Марудна, да болю напружана праходзяць хвіліны, доўгія, тамлівыя.Колас.Міканор .. прыглядаўся да падрослых куранёўскіх дзяўчат — прыглядаўся з цікавасцю, з тамлівым прадчуваннем нязнанага шчасця.Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
pine2[paɪn]v.
1. ча́хнуць, тамі́цца
2. (for) пра́гнуць (чаго-н.); тужы́ць (па кім-н.);
She’s pining for home. Ёй вельмі хочацца дамоў.
pine away[ˌpaɪnəˈweɪ]phr. v. знемага́ць;
She pined away with grief. Яна высахла ад гора.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
ма́рыцца, ма́рыцца; незак.
1. Уяўляцца, здавацца ў думках. Мне марыцца: Нібыта той дарогаю З адвечнасці вярнуліся гады...Кляшторны.
2.безас. Аб жаданні або мажлівасці марыць. Канец вайне! Вось ён — глыбокі тыл! Як ціха тут! Як марыцца салодка!З. Астапенка.
мары́цца, мару́ся, мо́рышся, мо́рыцца; незак.
1.Таміцца, мучыцца. [Тэкля:] Хай размятуць вас віхуры крутыя, Каб не марыліся нашыя дзеці, Каб не стагналі ў няволі старыя!Глебка.
2.Зал.да марыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
plágen
vt
1.
му́чыць, тамі́ць; назаля́ць
(каму-н.)
◊ den plagt der Téufel — разм. яго́ нячы́сты спакусі́ў [падбі́ў, падаткну́ў]
2.
(sich) му́чыцца, тамі́цца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
schmáchten
viвысок.
1) паку́таваць, тамі́цца (ад чаго-н. – vorD)
2) (nachD) тужы́ць (па кім-н.); пра́гнуць (чаго-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Мары́ць2 ’трымаць драўніну ў вадзе, у спецыяльным растворы для надання ёй цёмнага колеру’ (ТСБМ). Укр.мари́ти, рус.мори́ть, чэш.mořiti, славац.moriť. Роднаснае да ст.-грэч.μορύσσω ’пэцкаць, рабіць чорным’. Параўн. таксама мара́ць, мара́ты ’брудны’ (Махэк₂, 374).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Пато́м1, потым, драг.пото́м ’але, але ж, усё ж, аднак, а ўсё ж’ (Янк. 1, Шат., Сл. ПЗБ; докш., Янк. Мат.), ’потым’ (Шат., Янк. 1). Укр.по́тім, рус.пото́м, польск.potym, луж.pótym, potymzoн.-луж.potu, чэш.potom, poté, славац.potom, poton, potemáj, славен.potém, серб.-харв.по̀том, балг.потем. Прасл.potomь, утворанае з po і М. скл. займенніка to ’тое’ (ESSJ, SG, 2, 578). Бел.паты́м — кантамінаваная форма з патом і польск.potym. Сюды ж патомны ’будучы’ (Касп.).
Пато́м2 ’стамленне’ (Касп.). Аддзеяслоўны назоўнік. Да па‑таміцца ’стаміцца’, як патоп ад патапіцца і да таго пад.