ра́нне-сярэ́дні

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ра́нне-сярэ́дні ра́нне-сярэ́дняя ра́нне-сярэ́дняе ра́нне-сярэ́днія
Р. ра́нне-сярэ́дняга ра́нне-сярэ́дняй
ра́нне-сярэ́дняе		 ра́нне-сярэ́дняга ра́нне-сярэ́дніх
Д. ра́нне-сярэ́дняму ра́нне-сярэ́дняй ра́нне-сярэ́дняму ра́нне-сярэ́днім
В. ра́нне-сярэ́дні (неадуш.)
ра́нне-сярэ́дняга (адуш.)		 ра́нне-сярэ́днюю ра́нне-сярэ́дняе ра́нне-сярэ́днія (неадуш.)
ра́нне-сярэ́дніх (адуш.)
Т. ра́нне-сярэ́днім ра́нне-сярэ́дняй
ра́нне-сярэ́дняю		 ра́нне-сярэ́днім ра́нне-сярэ́днімі
М. ра́нне-сярэ́днім ра́нне-сярэ́дняй ра́нне-сярэ́днім ра́нне-сярэ́дніх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

праме́жкавы, -ая, -ае.

1. Які ўтварае сабой прамежак.

Прамежкавая адлегласць.

2. перан. Які займае сярэдняе становішча паміж чым-н.

Прамежкавая стадыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сярэ́дні, -яя, -яе.

1. Які знаходзіцца ў сярэдзіне, паміж якімі-н. крайнімі пунктамі, велічынямі і пад.; прамежкавы.

Сярэдняе цячэнне ракі.

С. ўзрост.

2. Які ўяўляе сабой велічыню, атрыманую дзяленнем сумы некалькіх велічынь на іх колькасць.

Сярэдняя зарплата за год.

Сярэдняя вага.

Сярэдняя хуткасць цягніка.

Сярэдняе (наз.) арыфметычнае.

3. Пасрэдны; ні добры, ні благі.

С. студэнт.

Сярэднія поспехі.

4. Не вышэй звычайнага ўзроўню, нормы.

Сярэднія патрабаванні.

Чалавек сярэдняга росту.

○

Сярэдняе вуха — поласць за барабаннай перапонкай, перад унутраным вухам.

◊

Вышэй (ніжэй) сярэдняга — вышэй (ніжэй) якой-н. нормы.

У сярэднім — зыходзячы з сярэдніх велічынь, паказчыкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Míttelwert

m -(e)s, -e сярэ́дняе значэ́нне, сярэ́дняе арыфметы́чнае

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

average​1 [ˈævərɪdʒ] n. сярэ́дняя велічыня́; сярэ́дняе;

above/below average вышэ́й/ніжэ́й сярэ́дняга;

on average y сярэ́днім

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

архіепі́скап, ‑а, м.

Духоўнае званне, сярэдняе паміж епіскапам і мітрапалітам, а таксама асоба, якая носіць гэты тытул; старшы епіскан; архібіскуп.

[Грэч. archieposkopos.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

middle ear

сярэ́дняе ву́ха

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ві́цэ-адміра́л, ‑а, м.

Воінскае званне вышэйшага каманднага саставу ваенна-марскога флоту, сярэдняе паміж контр-адміралам і адміралам. // Асоба, якая мае такое званне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бало́тца, ‑а, н.

Невялічкае балота. Балотца наша — нешта сярэдняе паміж балотам і сажалкай: вясною яно ператвараецца ў сапраўдную сажалку, а ў летнюю спёку — у сапраўднае камарынае балота. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

arithmétisch

a арыфметы́чны

~es Míttel — сярэ́дняе арыфметы́чнае

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)