паво́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; незак.

◊

Паводзіць сябе — прытрымлівацца якіх-н. паводзін, трымаць сябе якім-н. чынам.

Сціпла п. сябе.

Ён паводзіў сябе па-джэнтльменску.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

самазневажа́нне, -я, н.

Наўмыснае зневажанне самога сябе, прызнанне сябе нікчэмным.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

правадні́к

‘рэчыва, якое добра прапускае праз сябе электрычны ток, гук і пад.’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. правадні́к праваднікі́
Р. правадніка́ правадніко́ў
Д. правадніку́ правадніка́м
В. правадні́к праваднікі́
Т. правадніко́м правадніка́мі
М. правадніку́ правадніка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сабе́¹ гл. сябе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сабо́й гл. сябе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сабо́ю гл. сябе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

удава́ць, удаю́, удае́ш, удае́; удаём, удаяце́, удаю́ць; незак. (разм.).

1. гл. удаць.

2. (пераважна са словамі «сябе», «з сябе»). Рабіць выгляд, прыкідвацца.

У. з сябе пакрыўджанага.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

безабаро́нны, -ая, -ае.

Няздольны абараніць сябе, пастаяць за сябе.

Б. чалавек.

|| наз. безабаро́ннасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

даліка́ціць

‘паводзіць сябе далікатна’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. даліка́чу даліка́цім
2-я ас. даліка́ціш даліка́ціце
3-я ас. даліка́ціць даліка́цяць
Прошлы час
м. даліка́ціў даліка́цілі
ж. даліка́ціла
н. даліка́ціла
Загадны лад
2-я ас. даліка́ць даліка́цьце
Дзеепрыслоўе
цяп. час даліка́цячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дзіво́снічаць

‘паводзіць сябе дзіўна’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дзіво́снічаю дзіво́снічаем
2-я ас. дзіво́снічаеш дзіво́снічаеце
3-я ас. дзіво́снічае дзіво́снічаюць
Прошлы час
м. дзіво́снічаў дзіво́снічалі
ж. дзіво́снічала
н. дзіво́снічала
Загадны лад
2-я ас. дзіво́снічай дзіво́снічайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дзіво́снічаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)