ві́льгаць, -і, ж.

Сырасць, вада, якая змяшчаецца ў чым-н.

Паветра насычана вільгаццю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

moisture [ˈmɔɪstʃə] n. ві́льгаць, сы́расць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

тхлань, -і, ж. (разм.).

1. Балоцістае месца.

Конь разам з коннікам праваліўся ў т.

2. Гніль, цвіль, сырасць.

Патыхала тхланню.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

humidity [hju:ˈmɪdəti] n. вільго́тнасць; ві́льгаць, сы́расць, золь

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прамака́ць¹, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. гл. прамокнуць.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Прапускаць цераз сябе вільгаць, сырасць.

Прарызінены плашч не прамакае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Nässe

f - макрата́, сы́расць, вільго́тнасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Féuchtigkeit

f - сы́расць, вільго́тнасць, ві́льгаць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

разъеда́ть несов., прям., перен. раз’яда́ць;

сы́рость разъеда́ла ка́мни сырасць раз’яда́ла камяні́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прамака́ць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. Незак. да прамокнуць.

2. Прапускаць вільгаць, сырасць.

прамака́ць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прамакнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Сыраві́зна ’усялякая зелень, прыдатная для ежы’, ’сырасць’, ’недавараная ежа’ (Нас.), ’што можна есці сырым, негатаваным’ (Сцяшк. Сл.), ’нябеленае льняное палатно’ (ашм., Нар. скарбы). Параўн. каш. sërov́izna ’недагатаванасць; свежасць, сырасць’. Да сыравы (гл.) з суф. ‑ізн‑а, параўн. сырызна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)