Verbum

дудкава́ты, -ая, -ае.

Падобны на дудку, круглы і пусты ўнутры.

Дудкаватае сцябло.

наці́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж. (разм.).

Сцябло травы; травінка.

бады́ль, -я́, мн. -і́, -ёў, м.

Звычайна сухое сцябло аднагадовай расліны.

Кукурузныя бадылі.

кале́нчаты, -ая, -ае.

Які складаецца з кален (у 3 знач.).

К. вал.

Каленчатае сцябло.

цыбу́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м. (разм.).

Сцябло, звычайна полае і пругкае.

Цыбуры сланечніку.

ствалава́ты, -ая, -ае.

Падобны на ствол (у 1 знач.).

Ствалаватае сцябло.

|| наз. ствалава́тасць, -і, ж.

сало́міна, -ы, мн. -ы, -мін, ж.

1. Пустое ў сярэдзіне сцябло злакавых раслін з патаўшчэннямі ў месцах прымацавання лісцяў.

2. Адно сцябло саломы.

|| памянш. сало́мінка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

◊

Хапацца за саломінку — спрабаваць выратаваць сябе ці якую-н. справу, маючы надзею на сродкі, што дапамагчы не могуць.

трубча́сты, -ая, -ае.

1. Які мае форму трубы, трубкі.

Трубчастая косць.

2. Які складаецца з труб, трубак.

Трубчастая студня.

Трубчастае сцябло.

ствалі́сты, -ая, -ае.

Які мае многа ствалоў (у 1 знач.), а таксама які мае моцны ствол або сцябло.

|| наз. ствалі́стасць, -і, ж.