сцяжы́на, -ы, мн. -ы, -жы́н, ж. (разм.).

Сцежка.

|| памянш. сцяжы́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нацянькі́, прысл.

Самым кароткім шляхам; наўпрост.

Сцежка вяла да поля н.

Праўда ходзіць н., з ёй не размінешся (з нар.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

footpath [ˈfʊtpɑ:θ] n. пешахо́дная сце́жка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

або́чны обо́чный;

~ная сце́жка — обо́чная тропа́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стёжка​II (тропинка) разг. сце́жка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тропи́нка сце́жка, -кі ж., сцяжы́нка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ścieżka

ж. сцежка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

тропа́ сце́жка, -кі ж., разг. сцяжы́на, -ны ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жвірава́ць

‘насыпа´ць жвір на што-небудзь; пралягаць, выступаць слоем жвіру (сцежка жвіруе)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. жвіру́ю жвіру́ем
2-я ас. жвіру́еш жвіру́еце
3-я ас. жвіру́е жвіру́юць
Прошлы час
м. жвірава́ў жвірава́лі
ж. жвірава́ла
н. жвірава́ла
Загадны лад
2-я ас. жвіру́й жвіру́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час жвіру́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

drożyna

ж. дарожка, сцежка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)