жвірава́ць

‘насыпа´ць жвір на што-небудзь; пралягаць, выступаць слоем жвіру (сцежка жвіруе)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. жвіру́ю жвіру́ем
2-я ас. жвіру́еш жвіру́еце
3-я ас. жвіру́е жвіру́юць
Прошлы час
м. жвірава́ў жвірава́лі
ж. жвірава́ла
н. жвірава́ла
Загадны лад
2-я ас. жвіру́й жвіру́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час жвіру́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)