tennis elbow [ˌtenɪsˈelbəʊ] n. «тэ́нісны ло́каць» (запаленне сустава ад гульні ў тэніс)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
АНКІЛО́З
(ад грэч. ankylos крывы, сагнуты),
поўная нерухомасць сустава пры паталагічных зменах яго тканак. Адрозніваюць анкілозы касцявыя (касцявое зрастанне сустаўных паверхняў паміж сабой), пазасустаўныя (утварэнне касцявой перамычкі за кошт акасцянення мяккіх тканак вакол сустава; сустаўная шчыліна пры гэтым захавана), фіброзныя (утварэнне рубцовых спаек паміж сустаўнымі паверхнямі). Пры касцявым і пазасустаўным анкілозе вобласць нерухомага сустава пры функцыян. нагрузцы (хадзе) бязбольная, пры фіброзным — узмоцненая нагрузка выклікае боль у суставе. Развіваецца ад раненняў, закрытых пераломаў касцей у суставе, ад запалення (туберкулёз, ганарэя і інш.), працяглай нерухомасці сустава. Лячэнне хірург. і фізіятэрапеўтычнае.
т. 1, с. 374
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
касціна́, ‑ы, ж.
Разм. Асобна ўзятая косць; костка. Спаліў Іван злога Кашчэя так, каб касціна да касціны, сустаў да сустава не сышліся. Якімовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перадпле́чча, ‑а, н.
1. Частка рукі ад локця да кісці. Левае перадплечча.
2. Частка пярэдняй нагі пазваночных жывёл ад плечавога сустава да лапы (капыта).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
артратамі́я
(ад артра- + -тамія)
хірургічная аперацыя ўскрыцця сустава.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
гані́т
(ад гр. gony = калена)
запаленне каленнага сустава.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
гідрартро́з
(ад гідра- + артроз)
мед. збіранне вадкасці ў поласці сустава.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
дысто́рзія
(лац. distorsio = скрыўленне)
расцяжэнне звязак сустава або іх пашкоджанне.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
каксі́т
(ад лац. соха = сцягно)
запаленне тазасцегнавога сустава ў чалавека.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
анкіло́з
(гр. ankylos = сагнуты)
нерухомасць сустава, выкліканая спайкай храсткоў або касцей.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)