interruption

[,ɪntəˈrʌpʃən]

n.

1) перарыва́ньне, перапыня́ньне n.

2) супы́нак -ку m.

without interruption — без супы́нку, бесьперапы́нна

3) перашко́да f.

4) перапы́нак -ку m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

stop​1 [stɒp] n.

1. перапы́нак, па́ўза;

bring smb. to a (dead) stop прыму́сіць каго́-н. замаўча́ць;

make a stop спыня́цца, рабі́ць па́ўзу;

without a stop без перапы́нку

2. прыпы́нак, супы́нак; затры́мка;

be at a stop не зру́шыцца з мёртвай кро́пкі;

come to a full stop дайсці́ да кра́ю, зайсці́ ў тупі́к

3. прыпы́нак, супы́нак, прыста́нак;

Is this a request stop? Ці гэта прыпынак па запатрабаванні?

4. каро́ткае знахо́джанне, прыпы́нак;

make a stop in Paris спыні́цца ненадо́ўга ў Пары́жы

5. ling. знак прыпы́нку;

a full stop кро́пка

6. mus. кла́пан (духавога інструмента)

7. ling. выбухны́ зы́чны гук

♦

pull all the stops out зрабі́ць усё магчы́мае, наці́снуць на ўсе педа́лі, дзе́йнічаць усі́мі сро́дкамі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)