interruption

[,ɪntəˈrʌpʃən]

n.

1) перарыва́ньне, перапыня́ньне n.

2) супы́нак -ку m.

without interruption — без супы́нку, бесьперапы́нна

3) перашко́да f.

4) перапы́нак -ку m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)