ві́льчык, ‑а, м.

Верхні стык даху, страхі; канёк. Першая абора была ўжо пакрыта: вільчык прыкладзены кастрыцай, са страхі спушчана ўсё пазаддзе. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суто́кі, -каў ед. нет

1. (место соединения рек) слия́ние ср.;

2. разг. (линия соприкосновения) стык м.;

с. не́ба і зямлі́ — стык не́ба и земли́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

join​1 [dʒɔɪn]n. стык; шво; злучэ́нне;

The join couldn’t be seen. Стыку не было відаць.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Náhtstelle

f -, -n стык, ме́сца сты́ку

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

рэ́йкавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да рэйкі (у 1 знач.). Рэйкавы стык. // Прызначаны для рэек. Рэйкавая сталь. // Зроблены з рэек. Рэйкавая дарога.

2. Які мае адносіны да рэйкі (у 2 знач.), складаецца з рэек. Рэйкавы паркет. Рэйкавы каркас.

•••

Рэйкавая вайна гл. вайна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Zusámmenstoß

n -es, -stöße

1) сутыкне́нне

2) злучэ́нне, зліццё, стык

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

рако́рд

(фр. raccord = далучэнне, стык)

заправачны ўчастак кінафільма або запісу на магнітнай стужцы (фанаграмы, відэаграмы), які служыць для аховы фільма (запісу) ад механічных пашкоджанняў, нанясення апазнавальных і іншых звестак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Naht

f -, Nähte

1) шво

2) тэх. стык

aus der ~ plátzen — разм. таўсце́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Fúge

I

f -, -n тэх. стык, паз, шво

II

f -, -n муз. фу́га

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

łącznica

ж.

1. эл. камутатар;

2. тэлефонная станцыя;

3. чыг. стык;

4. анат. кан’юнктыва

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)