сту́джаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад студзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

настудзі́ць, ‑студжу, ‑студзіш, ‑студзіць; зак., што.

Разм. Зрабіць халодным (памяшканне). Настудзіць пакой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

kälten

vt студзі́ць, асту́джваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

перастудзі́ць, ‑студжу, ‑студзіш, ‑студзіць; зак., што.

Разм. Астудзіць больш, чым трэба; пераахаладзіць. Перастудзіць суп.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прастудзі́ць, ‑студжу, ‑студзіш, ‑студзіць; зак., каго-што.

Прастудай выклікаць хваробу. Прастудзіць дзяцей. Прастудзіць вуха.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

studzić

незак. студзіць, выстуджваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wystudzać

незак. студзіць, выстуджваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

напо́ўніцу, прысл.

Разм. На поўны рот, прагна (есці). А потым як бульба спячэцца, здаволены [верасень], дзьмухае, студзіць і есць напоўніцу... Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

chłodzić

незак. халадзіць, ахалоджваць, студзіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

студзі́цца, студзіцца; незак.

1. Астуджвацца, ахалоджвацца. Яшчэ ноччу затурыў [Езуп] усе бутэлькі ў возера і спусціў у ваду. Няхай студзяцца. Броўка.

2. Зал. да студзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)