стро́гасць, -і, мн. -і, -ей, ж.

1. гл. строгі.

2. мн. Строгія меры, парадкі, строгія правілы, адносіны да каго-, чаго-н. (разм.).

Рэдактарскія строгасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

vegan [ˈvi:gən] n. стро́гі вегетарыя́нец

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Сро́гі ‘строгі; суровы’ (Ласт.). Гл. строгі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

разбо́рлівы, -ая, -ае.

1. Строгі ў выбары, патрабавальны.

Р. тэлеглядач.

2. Які лёгка разабраць, успрыняць на слых і пад.; выразны.

Р. почырк.

Напісаць разборліва (прысл.).

|| наз. разбо́рлівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стражэ́йшы, ‑ая, ‑ае.

Выш. ст. да прым. строгі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

найстражэ́йшы, ‑ая, ‑ае.

Самы строгі. Найстражэйшы настаўнік. Найстражэйшая дысцыпліна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стро́же сравн. ст.

1. нареч. стражэ́й;

2. прил. стражэ́йшы, больш стро́гі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

classical [ˈklæsɪkl] adj.

1. класі́чны, гуманіта́рны

2. стро́гі, традыцы́йны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

straitlaced [ˌstreɪtˈleɪst] adj. стро́гі, пурыта́нскі, нецярпі́мы ў пыта́ннях мара́лі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

педа́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто залішне строгі ў выкананні ўсіх фармальных запатрабаванняў (у навуцы, жыцці і пад.).

|| ж. педа́нтка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. педа́нцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)