страхфо́нд, ‑у, М ‑дзе, м.

Страхавы фонд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

insurance policy [ɪnˈʃʊərənsˌpɒləsi] n. страхавы́ по́ліс

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

policy​2 [ˈpɒləsi] n. страхавы́ по́ліс

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

аге́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

1. Асоба, упаўнаважаная ўстановай, прадпрыемствам для выканання службовых, дзелавых даручэнняў.

Страхавы а.

2. Шпіён.

|| прым. аге́нцкі, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

страх...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «страхавы», напрыклад: страхкаса, страхфонд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Políce

[- sə]

f -, -n (страхавы́) по́ліс

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

по́лис по́ліс, -са м.;

страхово́й по́лис страхавы́ по́ліс.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

страхвзно́с (страхово́й взнос) страхузно́с, -су м. (страхавы́ ўзнос).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

страхделега́т (страхово́й делега́т) страхдэлега́т, -та м. (страхавы́ дэлега́т).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

страхфо́нд (страхово́й фонд) страхфо́нд, -ду м. (страхавы́ фонд).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)